Podstawą rozpoczęcia prac była analiza i elektroniczne opracowanie starych - i na szczęście w większości dobrze zachowanych - katalogów dawnej Biblioteki Uniwersyteckiej.  Znajdują się one do dyspozycji częściowo w formie drukowanej a częściowo jako pisane odręcznie w oprawionym tomie. Katalogi te uzupełniane były na bieżąco aż do czasu zamknięcia Uniwersytetu. Zamieszczone w nich dane bibliograficzne nie odpowiadają oczywiście w żadnym stopniu dzisiejszym standardom opisu katalogowego. Chodzi tu raczej o krótką informację zawierającą z reguły nazwisko autora, tytuł, miejsce i rok wydania oraz dawną sygnaturę. Te skromne dane wprowadzono do elektronicznej bazy danych, która utworzona została specjalnie dla katalogowego opracowania tego zbioru. Otrzymany w ten sposób elektroniczny katalog Biblioteki Uniwersyteckiej odzwierciedla zasób jej zbiorów zgromadzonych około 1811 roku.

 

Drugim krokiem było opracowanie zbiorów bibliotecznych znajdujących się we Wrocławiu a pochodzących z dawnej Frankfurckiej Biblioteki Uniwersyteckiej.  Ponieważ dokładnie ukierunkowane poszukiwanie tych książek w Bibliotece Uniwersyteckiej we Wrocławiu nie było możliwe, w magazynach biblioteki przejrzano i sprawdzono ponad 85 000 tomów w celu wysortowania tych, które posiadały znaki własnościowe (np. stempel Viadrina) dawnej Biblioteki Frankfurckiej.  W wyniku tych poszukiwań okazało się, że we Wrocławiu zachowało się około 5000 tomów starych druków, co stanowi ok. 1/5 dawnego zbioru Viadriny, oraz 178 tomów rękopisów. Sporządzona została lista sygnatur, która początkowo nie zawierała żadnych danych dotyczących autora czy też tytułu.  Aby otrzymana lista mogła być porównana z bazą danych utworzoną na podstawie starych katalogów bibliotecznych, zeskanowano i przesłano do Frankfurtu (n.O.) istniejące do wszystkich znalezionych sygnatur karty katalogowe jakie znajdują się we Wrocławiu.  Karty te zawierają z reguły obok sygnatury zmniejszoną kopię strony tytułowej z najważniejszymi informacjami bibliograficznymi (autor, tytuł, miejsce i rok wydania). Na podstawie kopii stron tytułowych i należących do nich sygnatur można było jednoznacznie zidentyfikować pojedyncze książki. Zeskanowane pliki kart katalogowych  połączone zostały z każdą należącą do nich informacją tytułową znajdującą się w elektronicznej bazie danych.  W ten sposób prowadząc poszukiwania w bazie otrzymujemy jako wynik obraz odpowiedniej strony tytułowej szukanej książki i dzisiejszą sygnaturę jaką ona posiada.

 

Dalszym planowanym zadaniem projektu jest kompletna digitalizacja części najlepiej zachowanych książek dawnego księgozbioru. Na początek wybrano dwie zgromadzone kolekcje, składające się z książek o tematyce wyłącznie historycznej, dotyczącej w szczególności historii Brandenburgii, Pomorza i Śląska. Książki te są spuścizną po dwóch frankfurckich uczonych - Wolfa Balthasara Adolfa von Steinwehr i Johanna Carla Conrada Oelrichsa.  Z obu tych kolekcji zachowało się około 1500 tomów, z których 500 powinno być zdigitalizowane w pierwszej kolejności.  Ponieważ książki z obu tych kolekcji to rzadko spotykane dziś w Niemczech druki z XVIII wieku, ich digitalizacja przydatna będzie w szczególności dla osób zajmujących się badaniami historycznymi.