ARCHIWUM IM. KARLA DEDECIUSA
Spuścizna po Karin Wolff
Karin Wolff (1939-2018) - "To nie utarte szlaki są jej domeną, ale to, co nieodkryte lub zapomniane." Christa Ebert o Karin Wolff w uzasadnieniu przyznania Nagrody Translatorskiej Fundacji Kultury NRW (niepublikowany maszynopis z 24.11.2010).
"Jestem indywidualistką i zawsze kochałam wolność. [...] jestem bardziej kotem niż psem". Karin Wolff w rozmowie z Robertem Żurkiem, w: Żurek, Robert (red.): Polen - mein Weg zur Freiheit: Wie Polen die DDR-Bürgerrechtler inspirierte, Osnabrück, 2015
Inwentarz spuścizny Karin Wolff
Karin Wolff urodziła się i dorastała we Frankfurcie nad Odrą. Po ukończeniu szkoły średniej ze względu na pochodzenie i światopogląd chrześcijański nie przyjęto jej na studia lecz wysłano do pracy w fabryce mebli, aby "wykazała się w socjalistycznym procesie pracy". Mimo oddelegowania przez klasę robotniczą na studia indologiczne w Lipsku, odmówiono jej przyjęcia. Ostatecznie Karin Wolff studiowała teologię ewangelicką w berlińskim Konwikcie Językowym (Sprachenkonvikt). Podczas 14-tygodniowego pobytu w szpitalu Karin Wolff samodzielnie nauczyła się języka polskiego, a następnie zdała egzamin językowy w Polskim Centrum Kultury i Informacji w Berlinie Wschodnim. Równocześnie zaczęła tłumaczyć literaturę polską. Jej pierwszą publikacją była książka dla dzieci: "Plastusiowy Pamiętnik" Marii Kownackiej, wydana w 1970 roku przez Altberliner Verlag Lucie Groszer. Przez wiele lat Karin Wolff pracowała jako korektorka, później jako redaktorka w Evangelische Verlagsanstalt w Berlinie oraz jako korespondentka w redakcji miesięcznika "Polen (West)" w Warszawie. Od upadku muru berlińskiego mieszkała we Frankfurcie nad Odrą i pracowała jako niezależna tłumaczka i autorka.
Karin Wolff przełożyła ponad 90 książek polskich autorów z różnych epok i gatunków literackich, m.in. Jerzego Bieńkowskiego, Romana Brandstaettera, Jerzego Ficowskiego, Manueli Gretkowskiej, Marii Kuncewiczowej, Karoliny Lanckorońskiej, Antoniego Libery, Heleny Mniszkówny, Marii Nurowskiej, Henryka Sienkiewicza, Andrzeja Szczypiorskiego, Władysława Szpielmana, Gabrieli Zapolskiej. Karin Wolff była niestrudzoną ambasadorką polskiej literatury i kultury, którą prezentowała szerokiej publiczności rodzinnego miasta podczas różnych imprez.
Za swoje tłumaczenia i zaangażowanie Karin Wolff otrzymała szereg nagród, m.in. Nagrodę Translatorską Polskiego PEN Clubu, Nagrodę Translatorską Związku Autorów i Kompozytorów Scenicznych, Medal Zasługi Republiki Federalnej Niemiec, Krzyż Oficerski Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej oraz Medal Wdzięczności Europejskiego Centrum Solidarności w Gdańsku.
Karin Wolff zmarła 29.07.2018 r. we Frankfurcie nad Odrą
Interesujące strony: